Ton (90)

Het eerste contact met Stichting SeniorenStudent:
‘De huisarts vroeg of ik mee wilde doen aan een project dat eenzaamheid onder ouderen bestrijd en toen kwam Charlotte uit de bus rollen’

Over eenzaamheid:
‘Ik ben alleen, maar niet eenzaam. Je hebt er zelf wat aan te doen. Als je niets zegt, dan komt er niemand. Daarom zeg ik gewoon: “Morgenochtend half elf is de koffie klaar en dan komen ze maar.”’

Ouder worden:
‘Met een goede gezondheid wil ik best oud worden. Binnen de familie hebben we nooit narigheid gehad. Ik heb zalige kinderen die het ook onderling goed met elkaar kunnen vinden. Tot mijn 85e heb ik nog auto gereden. Het is jammer dat het nu niet meer kan en dat ik minder vrij ben. Helemaal afhankelijk ben ik. Dat is een groot gemis: mijn zelfstandigheid.’

Wat betekent studentvrijwilliger Charlotte voor u?
Soms vraagt Charlotte aan de telefoon: ‘Ben je verkouden?’ Dan is mijn antwoord: ‘Nee, ik heb vandaag nog niemand gesproken.’ Ik kijk ernaar uit als Charlotte komt en ik vind het heerlijk wat te praten met haar.’

De magie van de match:
‘Charlotte en ik hebben begrip voor elkaar. We laten elkaar vrij en praten niet als een dictator: “Dit moet gebeuren en dat moet gebeuren.” Zo heeft Charlotte laatst de kerstversiering opgehangen terwijl ik aanwijzingen gaf. Ze zegt over zichzelf dat ze niet zo handig is. Dat is me ook wel opgevallen, maar daar zeg ik niets van.’

Voor senioren die twijfelen:
‘Goed nadenken en gebruikmaken van Stichting SeniorenStudent omdat het een ideale toestand is!’