Leeftijdsverschil is bij deze bijzondere vriendschap geen spelbreker

10 oktober 2024

‘Hoeveelste uitje dit is? Ik zou het niet weten, Korsakov hè, maar het is net zo gezellig als altijd!’, lacht Hans (71), die van zijn dampende lasagne smult in het restaurant van Het Ketelhuis. ‘Ik kan moeilijk eten, maar dit gaat gelukkig prima.’ Terwijl maatje Isabelle (23) van haar hamburger en frites geniet, somt ze enthousiast de verschillende uitjes op die het tweetal al achter de rug heeft: ‘We zijn al een aantal keer naar theater geweest, gaan regelmatig uiteten zoals laatst bij De Ceuvel en hebben een fotografiecursus gedaan. Zo komen we nog eens ergens!’

Heftig, maar goed
Vandaag gaan de twee dus naar de film. De maatjes hadden eigenlijk de film Le Tableau Volé op het oog, maar hebben last minute toch een andere keuze gemaakt. ‘Deze Franse film blijkt alleen met Engelse ondertiteling te draaien, en dat zijn wel heel veel verschillende talen bij elkaar. Nu gaan we naar De jacht op Meral Ö.’, legt Isabelle uit. Als de film is afgelopen praten de twee nog even na in de bar. ‘Het was geen supergezellige film.’, concludeert Hans. ‘Ik vond het heftig, maar wel een goed verhaal.’ Isabelle knikt: ‘Zeker!’

Clown
Een ander senior en studenten-uitje waar de twee maatjes met veel plezier aan terugdenken is het theaterbezoek aan Herman van Veen in Carré. ‘Sinds mijn jeugd is Herman echt mijn idool.’, vertelt Hans enthousiast. ‘Hij schrijft zulke mooie teksten, heel fijngevoelig. Tegelijkertijd blijft het een clown die het publiek fantastisch kan bespelen.’ Ook Isabelle heeft tijdens de voorstelling haar ogen uitgekeken: ‘Viool spelen, zingen, dansen, dichten: Herman haalt nog steeds alles uit de kast, en dat op die leeftijd!’

Meegenieten
De fotografiecursus in Hortus Botanicus was ook een groot succes. ‘Erg leuk om deze bijzondere plek eens met een compleet andere blik te bekijken’, vertelt Isabelle. ‘Voor Hans was het ook geweldig, hij houdt erg van fotografie en maakt sowieso aan de lopende band foto’s.’ ‘Met mijn iPad leg ik alles vast’, vult Hans aan, ‘als Isabelle langskomt of we doen iets leuks samen, zoals vandaag naar de film, maak ik ook altijd foto’s. Die stuur ik op naar mijn dochter en kleinkinderen: kunnen ze meegenieten van mijn uitjes.’

Lach naar jezelf
Hans en Isabelle leerden elkaar ruim twee jaar geleden kennen. Tijdens de eerste ontmoeting klikte het meteen tussen de twee. ‘Een klik? Nee hoor, ik vond het een takkewijf!’, grapt Hans. ‘Ik hoopte al dat hij net zo’n gekkie zou zijn als ik, en inderdaad we hebben dezelfde humor.’, vult Isabelle lachend aan. ‘We kunnen over van alles praten: van diepgaande gesprekken tot luchtige kletspraatjes. Het bijzondere vind ik dat Hans ontzettend veel heeft meegemaakt en ik veel van hem kan leren. Alleen al van zijn dankbare en positieve levenshouding.’ Die dankbaarheid heeft Hans van zijn vader, zo vertelt hij. ‘Toen mijn vader net met pensioen ging, zei hij: “Kijk elke ochtend in de spiegel, steek je duim op en lach naar jezelf!” Een wijze levensles die ik sindsdien elke dag opvolg.’

Mens erger je niet
Ook al hebben de twee maatjes de afgelopen jaren al een hoop uitjes met elkaar beleefd, ze genieten net zoveel van elkaars gezelschap bij Hans thuis. ‘We hoeven niet altijd maar naar het theater of de film’, vertelt de senior. ‘Maar vinden het ook heerlijk in het zonnetje bij mij op het balkon. Gezellig praten of genieten in stilte, het zijn de kleine dingen die het doen.’ De twee hebben niet veel nodig om het leuk te hebben. ‘Al kunnen we wel weer eens een spelletje spelen.’, oppert Isabelle. ‘Geen Mens erger je niet, hoor! Ik erger me al genoeg’, lacht Hans.

Praatje maken
Wandelen is een andere favoriete bezigheid, vertelt Isabelle. ‘En dan het liefst door de Jordaan: onze grote liefde. Een gemoedelijke buurt waar mensen elkaar nog groeten op straat. Ook een les die Hans me leert: maak eens een praatje met een vreemde en sta meer open voor contact.’ ‘Je ziet tegenwoordig zoveel mensen met van die doppies in hun oren, die alleen maar oog hebben voor hun mobiel.’, gaat Hans verder, ‘Zonde! Als je vroeger iemand op straat tegenkwam, stak je je hand op en zei je gedag.’

Reisherinneringen
Isabelle en Hans zien elkaar regelmatig. Tot haar stage begin dit jaar kwam de student zelfs elke week langs. ‘Ik heb een half jaar in Parijs stage gelopen en in die tijd Hans regelmatig gebeld om hem op de hoogte te houden.’ Het buitenlandavontuur van Isabelle roept ook mooie reisherinneringen op bij Hans: ‘Ik heb bij een reisbureau gewerkt en daarvoor Europa doorgereisd, fantastisch! Heerlijk om die verhalen met Isabelle te kunnen delen.’

Rondvaart
Voor de komende tijd staat er nog genoeg op het to do-lijstje van de twee maatjes. Zo wil Hans nog wel een keer een rondvaart maken: ‘Lekker het water op, de grachten door en genieten van de mooie lichtjes.’ Isabelle vindt het een supergoed idee: ‘Ik ben toevallig rondvaartgids geweest, dus daar zit voor mij ook nog wat sentimentele waarde aan. Net als aan onze jaarlijkse kerstlunch, vaste traditie. Misschien dit jaar met mijn ouders. Door alle mooie verhalen willen ze Hans ook graag een keer ontmoeten. Net als mijn vrienden: die vragen zelfs eerder hoe het met Hans gaat, dan met mij.’

Net familie
Eén ding is duidelijk: het leeftijdsverschil is bij deze bijzondere vriendschap geen spelbreker. ‘Ondanks het feit dat Isabelle nog een heel leven voor zich heeft, en ik het grootste deel al achter de rug heb, zijn we een goede match’, legt Hans uit. ‘Het is heel simpel: Isabelle is als familie, we houden van elkaar.’ ‘Daar sluit ik me helemaal bij aan!’, roept Isabelle enthousiast.